Μπαμπά τι είναι χούντα ;

Μπαμπά εσύ πρόλαβες τη  χούντα ?

Ναι παιδί μου …

Μπαμπά τι ακριβώς ήτανε η χούντα ?

Τι μου θυμίζεις τώρα παιδί μου … μαύρες μέρες, ένα τσούρμο ντόπιοι αλήτες που χρηματοδοτήθηκαν και βοηθήθηκαν από ξένες δυνάμεις κατέλαβαν με τη βία την εξουσία, καταστρατήγησαν το σύνταγμα και κατάργησαν τη δημοκρατία.

Ήτανε πολλοί αυτοί μπαμπά ?

Όχι παιδί μου καμία τρακοσαριά ξεπουλημένα τομάρια και πράκτορες, καμιά χιλιάδα επιχειρηματίες, εφοπλιστές και μεγαλοαπατεώνες, καμιά πενηνταριά χιλιάδες «ημέτεροι» και παρατρεχάμενοι, μια θλιβερή μειοψηφία δηλαδή παιδί μου ….

Και πώς κατάφεραν να καταργήσουν τη δημοκρατία αφού ήταν τόσο λίγοι ρε μπαμπά ? η δημοκρατία δεν είναι το πολίτευμα των πολλών ? γιατί δεν αντιδράσατε εσείς οι πολλοί ?

Γιατί επέβαλαν «στρατιωτικό νόμο» παιδί μου …

Τι σημαίνει αυτό μπαμπά ?

Σημαίνει ότι ο πολίτης θεωρήται «εσωτερικός εχθρός» του κράτους και εναντίον του επιστρατεύεται η αστυνομία, όλα αστυνομοκρατούνται, η αστυνομία έχει απόλυτη εξουσία να δικάσει και να εκτελέσει κάθε ύποπτο, παντού έλεγχοι και αστυνομική αυθαιρεσία, βία και τρομοκρατία, παιδί μου μαύρες μέρες …. τι μου θύμησες τώρα …

Μα πατέρα οι αστυνομικοί δεν είναι παιδιά του λαού, των απλών ανθρώπων ?

Ναι παιδί μου έχουν γονείς απλούς ανθρώπους, αλλά διαλέγουν να γίνουν μισθοφόροι φύλακες άγγελοι των «εχόντων» και «κρατούντων», το ξέρουν αυτό όταν διαλέγουν τη δουλειά αυτή, είναι απλά πολύ φτηνά ξεπουλημένοι, συνήθως έχουν κόμπλεξ εξουσίας και δεν είναι μόνο ο μισθός το κίνητρο … παιδί μου πάντα υπάρχουν άνθρωποι που ξεπουλιούνται, άλλοι το κάνουν ακριβά, άλλοι πολύ φτηνά, πάντως κανείς δεν έγινε αστυνομικός με το ζόρι ….

Και γιατί έγινε η χούντα μπαμπά ?

Γιατί όλοι αυτοί οι ξεπουλημένοι ήθελαν να πλουτίσουν και για να πλουτίσει κάποιος υπερβολικά και γρήγορα παιδί μου πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτόν που δουλεύει ή  να κλέψει ….

Και με ποιόν τρόπο πλούτισαν αυτοί, σε τι τους βοήθησε η χούντα ?

Παιδί μου όταν γίνεται μια χούντα νομοθετούν αυτοί που την κάνουν και έτσι μπορούν να καταστρατηγήσουν κάθε εργασιακό δικαίωμα ώστε να γίνει φτηνή η εργασία και να κερδίζουν περισσότερα, όταν μια χούντα ξεπουλάει σε ξένους κυριαρχικά δικαιώματα κάποιοι παίρνουν μίζες,  όταν καταργούνται τα συνδικαλιστικά δικαιώματα δεν υπάρχει τρόπος διεκδίκησης και το κυριότερο όλοι οι μεγαλοαπατεώνες που χρόνια πριν έκαναν κομπίνες και έκλεβαν τον λαό ήταν φυσικά τσιράκια τους και ξεπλύθηκε όλο το κλεμμένο χρήμα και αμνηστεύτηκε κάθε ποινικό αδίκημα ….

Και σεις γιατί το ανεχτήκατε αυτό μπαμπά ? Όση αστυνομία και να είχε αν βγαίνατε όλοι μαζί στο δρόμο θα τους παίρνατε φαλάγγι …

Ναι δίκιο έχεις παιδί μου αλλά μας είχαν χωρίσει σε «ημέτερους», σε κλάδους, σε φατρίες κλπ πέταγαν μια υπόσχεση και ένα ξεροκόμματο σε κάθε κομμάτι τις κοινωνίας και οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ φρόντιζαν να σπέρνουν διχόνοιες, κοιμηθήκαμε μπροστά στην τηλεόραση παιδί μου  …

Μα οι δημοσιογράφοι ήταν με τη χούντα πατέρα ?

Ναι παιδί μου δυστυχώς τα ΜΜΕ ανήκαν στα λαμόγια – συνεργάτες της χούντας και οι ακριβοπληρωμένοι δημοσιογράφοι ήταν πιστά σκυλιά του συστήματος που μάλιστα αποκαλούσαν την χούντα ως «μόνη λύση για την πατρίδα», ως «αναγκαία για την διάσωση της χώρας» και μάλιστα κανείς δεν την ονόμαζε χούντα, «επανάσταση» την έλεγαν, έλεγαν περίπου πως ήταν «αυτονόητο να γίνει» και μετά από λίγο καιρό άρχισαν να την αποκαλούν και δημοκρατία …

Και η αριστερά μπαμπά, πως άφησε η αριστερά να γίνει αυτό ?

Αχ παιδί μου …. η αριστερά είχε διαιρεθεί σε κομμάτια και αποκόμματα, κάποιοι πέρασαν στην παρανομία, κάποιοι διαπραγματευόντουσαν την «νομιμοποίηση» τους και κάποιοι το έπαιξαν «μετριοπαθείς», καταδίκαζαν τη βία από όπου και αν προέρχεται, αποκήρυξαν κινητοποιήσεις που είχαν συγκρούσεις άμεσες με την αστυνομία, αποκάλεσαν προβοκάτορες κάποιους γνήσιους αγωνιστές που δεν φόρεσαν το καπέλο των κομμάτων τους …. άστα να πάνε …

Θες να πεις πως η αριστερά είχε ξεπουληθεί και αυτή πατέρα ?

Όχι δε θέλω να το πω, δεν θέλω να το πιστέψω, αλλά δε μπορώ και να σου εξηγήσω γιατί ούτε γω έχω καταλάβει ακόμη πως η αριστερά εγκατέλειψε την εργατική τάξη στα νύχια της χούντας …

Και γιατί δεν πήρατε τα όπλα, αφού με τα όπλα σας κράταγαν δέσμιους πατέρα ?

Κάποιοι τα πήραν παιδί μου αλλά ήταν «τρομοκράτες» και η τρομοκρατία δεν είναι πολιτικά ορθή πράξη για ένα δημοκράτη παιδί μου !

Μα τι θα πει αυτό ρε μπαμπά πάλι είναι δηλαδή πολιτικά ορθό να σου επιβάλλον κάτι με τη βία, δηλαδή να σε τρομοκρατούν,  και συ να μην αμύνεσαι για να μην σε αποκαλέσουν τρομοκράτη οι αρχητρομοκράτες ? Τι σκατά είναι αυτή η πολιτική ορθότητα δεν σε καταλαβαίνω ρε πατέρα …

Ε χμ να δηλαδή ε πολιτικά ορθό είναι να ….. είναι να χρησιμοποιείς νόμιμα μέσα για να …..

Μα τί λες ρε μπαμπά αφού είπες πως η χούντα νομοθετούσε αυθαίρετα πως μπορείς να χρησιμοποιήσεις νόμιμα μέσα εναντίων της ?

Ε να δηλαδή εεεε χμ κοίτα εγω δεν είμαι πολύ καλός σε αυτά αλλά εεε τέλος πάντων είσαι μικρός ακόμη για να καταλάβεις τέτοιες έννοιες, εγώ είμαι πολιτικά ορθά σκεπτόμενος άνθρωπος τελεία και παύλα !

Όλα αυτά τα έζησες πατέρα και δεν έχεις ενοχές που τα ανέχτηκες εσύ ο δημοκράτης ?

Τα έζησα παιδί μου αλλά …… δεν έκανα εγώ για ήρωας παιδί μου … συγνώμη που δεν ήμουν παλικάρι ….. Τι τα θες όμως  τώρα αυτά παιδί μου, τώρα έχουμε δημοκρατία πια, πάνε αυτές οι εποχές, τώρα κοιμόμαστε ήσυχα  …. λοιπόν παιδί μου νύσταξα πάω να δω το τελευταίο δελτίο ειδήσεων και να ξαπλώσω, θέλω να ακούσω για την περικοπή στη σύνταξη μου που εξαγγείλανε , εξαρτώνται οι σπουδές σου από αυτό, αυτό είναι σημαντικό και όχι οι θεωρίες και οι αναμνήσεις ….

Μπαμπά ……….. Καληνύχτα …. Εγώ δε νυστάζω και απόψε λέω να βγω να τα κάψω !!!!

Αναρχική ηθική

ΕΡΡΙΚΟ ΜΑΛΑΤΕΣΤΑ

Ο αριθμός αυτών που δηλώνουν αναρχικοί σήμερα είναι τόσο μεγάλος, και κάτω από το όνομα αναρχία κρύβονται θεωρίες τόσο διαφορετικές και αντιφατικές, ώστε θα είχαμε πραγματικά άδικο αν τα χάναμε όταν το κοινό που δεν είναι εξοικειωμένο με τις ιδέες μας, που δεν μπορεί να ξεχωρίσει αμέσως τις μεγάλες διαφορές που κρύβονται κάτω από την ίδια τη λέξη, μένει αδιάφορο στην προπαγάνδα μας και μας περιφρονεί.

Δεν μπορούμε φυσικά να εμποδίσουμε τους άλλους να χρησιμοποιούν όποιο όνομα θέλουν. Όσο για το να σταματήσουμε εμείς να λεγόμαστε αναρχικοί, αυτό δεν θα βοηθούσε σε τίποτα, γιατί ο κόσμος θα πίστευε απλούστατα ότι αλλάξαμε απόψεις.

Αυτό που όλο και όλο μπορούμε και πρέπει να κάνουμε είναι να διαχωρίζουμε ξεκάθαρα τη θέση μας από όσους έχουν διαφορετική αντίληψη για την αναρχία και από όσους, αν και έχουν τις ίδιες θεωρητικές απόψεις με εμάς, βγάζουν από αυτές πρακτικά συμπεράσματα διαφορετικά από τα δικά μας. Ο διαχωρισμός της θέσης μας πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας ξεκάθαρης έκθεσης των ιδεών μας και της ειλικρινούς και αδιάκοπης επανάληψης των απόψεών μας για όλα τα γεγονότα που έρχονται σε αντίθεση με τις ιδέες και την ηθική μας, χωρίς να έχουμε στο μυαλό μας την υπεράσπιση κάποιου συγκεκριμένου προσώπου ή χώρου. Γιατί αυτή η δήθεν αλληλεγγύη ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν ανήκουν και δεν θα μπορούσαν να ανήκουν στον ίδιο χώρο υπήρξε ακριβώς ένα από τα βασικά αίτια της σύγχυσης.

Έχουμε φτάσει στο σημείο πολλοί να εξυμνούν στους συντρόφους τα ίδια πράγματα που καταδικάζουν στους αστούς, και φαίνεται ότι το μοναδικό τους κριτήριο για το αν μια πράξη είναι καλή ή κακή είναι το αν αυτός που την έκανε δηλώνει αναρχικός ή όχι. Πολλά σφάλματα έχουν φέρει τους μεν στο σημείο να αντιφάσκει ανοιχτά η πρακτική τους με τις αρχές που διακηρύσσουν θεωρητικά, και τους δε να ανέχονται τέτοιες αντιφάσεις. Παρόμοια, πολλοί λόγοι έχουν φέρει κοντά μας ανθρώπους που κατά βάθος αδιαφορούν για την αναρχία και για όσα ξεπερνούν τα στενά τους ατομικά συμφέροντα. Δεν μπορώ να εξαντλήσω εδώ μια μεθοδική και αναλυτική μελέτη όλων αυτών των σφαλμάτων, θα αρκεστώ να μιλήσω για αυτά που με έχουν εντυπωσιάσει περισσότερο.

 Ας μιλήσουμε για την ηθική

Δεν είναι σπάνιο να συναντάμε αναρχικούς που αρνούνται την ηθική. Στην αρχή λένε απλώς ότι σαν θεωρητική άποψη δεν παραδέχονται καμία απόλυτη, αιώνια και αμετακίνητη ηθική, και ότι στην πράξη επαναστατούν εναντίον της αστικής ηθικής που επιδοκιμάζει την εκμετάλλευση των μαζών και καταφέρεται εναντίον όλων των πράξεων που βλάπτουν ή απειλούν τα συμφέροντα των προνομιούχων. Έπειτα, σιγά-σιγά, όπως συμβαίνει σε τόσες και τόσες περιπτώσεις, παίρνουν το σχήμα του λόγου για επακριβή έκφραση της αλήθειας. Λησμονούν ότι στην τωρινή ηθική, πλάι στους κανόνες που προβάλλουν οι παπάδες και τα αφεντικά για να κατοχυρώσουν την κυριαρχία τους, βρίσκονται και άλλοι, περισσότεροι και ουσιαστικότεροι, που χωρίς αυτούς θα ήταν αδύνατη κάθε κοινωνική συμβίωση. Λησμονούν ότι το να επαναστατείς εναντίον κάθε κανόνα που επιβάλλεται με τη βία δεν σημαίνει καθόλου ότι πρέπει να μην έχεις καμία ντροπή και κανένα συναίσθημα υποχρέωσης απέναντι στους άλλους. Λησμονούν ότι για να καταπολεμήσεις σωστά μια ηθική, οφείλεις να αντιπαραθέσεις, τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη, μια ηθική ανώτερη. Και καταλήγουν, με τη βοήθεια της ιδιοσυγκρασίας τους και των περιστάσεων, να γίνουν ανήθικοι με όλη τη σημασία της λέξης, άνθρωποι δηλαδή χωρίς κανόνες συμπεριφοράς, χωρίς κριτήριο που να καθοδηγεί τις πράξεις τους, που υποκύπτουν παθητικά στην παρόρμηση της στιγμής. Σήμερα, στερούνται το ψωμί για να βοηθήσουν έναν σύντροφο· αύριο, θα σκοτώσουν άνθρωπο για να πάνε στις πουτάνες.

Η ηθική είναι το σύνολο των κανόνων συμπεριφοράς που θεωρεί καλό κάποιος άνθρωπος. Μπορεί να βρίσκει κανείς κακή την κρατούσα ηθική μιας συγκεκριμένης εποχής, μιας χώρας ή μιας κοινωνίας, και πράγματι η αστική ηθική είναι κάτι παραπάνω από κακή, όμως δεν μπορούμε να διανοηθούμε μια κοινωνία χωρίς καμία ηθική, ούτε έναν συνειδητό άνθρωπο χωρίς κανένα κριτήριο για το τι είναι καλό και κακό για τον εαυτό του και τους άλλους.

Όταν χτυπάμε την τωρινή κοινωνία, αντιπαραθέτουμε στην ατομιστική αστική ηθική την ηθική της αλληλεγγύης, και προσπαθούμε να εγκαθιδρύσουμε θεσμούς που ανταποκρίνονται στο πώς βλέπουμε τις σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους. Αν δεν κάναμε αυτό το πράγμα, πώς θα μπορούσαμε να δούμε ότι τα αφεντικά εκμεταλλεύονται το λαό;

Μια άλλη απαράδεκτη άποψη, που μερικοί την υποστηρίζουν ειλικρινά και άλλοι τη χρησιμοποιούν σαν δικαιολογία, είναι ότι το σημερινό κοινωνικό περιβάλλον δεν σου επιτρέπει να είσαι ηθικός, και ότι κατά συνέπεια μάταια πασχίζεις, αφού οι προσπάθειές σου είναι εκ των προτέρων καταδικασμένες σε αποτυχία· το καλύτερο, λένε, είναι να εκμεταλλευόμαστε όσο μπορούμε τις περιστάσεις προς όφελός μας και να μη νοιαζόμαστε για τους άλλους· θα αλλάξουμε ζωή όταν αλλάξει η οργάνωση της κοινωνίας. Βέβαια, κάθε αναρχικός καταλαβαίνει σήμερα ότι η αδυσώπητη οικονομική κατάσταση επιβάλλει στον άνθρωπο να παλεύει εναντίον των άλλων ανθρώπων και βλέπει σαν καλός παρατηρητής πόσο ανίσχυρη είναι η προσωπική επανάσταση ενάντια στο πανίσχυρο κοινωνικό περιβάλλον. Ένα όμως είναι εξίσου αληθινό: ότι χωρίς την προσωπική επανάσταση και χωρίς τη συνεργασία με άλλους ανθρώπους επαναστατημένους με σκοπό την αντίσταση στη δύναμη του κοινωνικού περιβάλλοντος και στην προσπάθεια για μετασχηματισμό του, αυτό το κοινωνικό περιβάλλον δεν θα άλλαζε ποτέ.

Είμαστε όλοι, χωρίς εξαίρεση, υποχρεωμένοι να ζούμε λίγο πολύ σε αντίθεση με τις ιδέες μας· είμαστε όμως αναρχικοί ακριβώς στο μέτρο που βασανιζόμαστε από αυτή την αντίθεση και προσπαθούμε, όσο είναι δυνατόν, να την αμβλύνουμε. Τη μέρα που θα προσαρμοζόμασταν στο περιβάλλον, δεν θα είχαμε πια τη λαχτάρα να το μετασχηματίσουμε και θα γινόμασταν κι εμείς αστοί. Άφραγκοι ίσως, αλλά όχι λιγότερο αστοί στα έργα και στις επιδιώξεις μας.

(Λε Ρεβέιγ, Γενεύη, 5/11/1904)

αναδημοσίευση απο http://anwthrwskw.espivblogs.net/