του Πάρη Γιάγκα
''Όλοι ίδιοι είναι'',''ποιος ασχολείται με κόμματα σήμερα'',''έλα μωρέ σταματήστε με την πολιτική,ασχολείσαι με πολιτική και δεν ντρέπεσαι.''
Καλώς ή κακώς αυτή είναι η αντιμετώπιση απο την πλειοψηφία της νεολαίας όταν μιλάς για πολιτική.Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο που δεν γνωρίζω έχουν την τάση όταν ακούνε για πολιτική να δυσανασχετούν λες και η πολιτική είναι κάτι έξω απo την καθημερινότητα τους.Πολιτική όμως δεν σημαίνει μόνο ΝΔ,ΠΑΣΟΚ κτλπ. Πολιτική είναι η τιμή του γάλακτος,Πολιτική είναι η μείωση στον μισθό σου,πολιτική θεωρείται η στάση που σε αντιμετωπίζει κάποιος και γενικότερα πολιτική είναι κάθε τι που επηρεάζει την ζωή σου σε καθημερινή βάση.
Ακόμα δεν υπάρχει άποψη που δεν είναι πολιτική. Ακόμη και αυτή που λέει πως η πολιτική είναι μια κακή υπόθεση, είναι μια βαθιά πολιτική άποψη που βολεύει όσους θέλουν με την πολιτική τους να ορίσουν τα πράγματα.
Το 2015 λοιπόν βρίσκει μια νεολαία στην πλειοψηφία της απαθή,αδιάφορη για το τι γίνεται τριγύρω της,γαντζωμένη από το απολιτίκ lifestyle,μια νεολαία έρμαιο του καταναλωτισμού,της ναρκοκουλτούρας και της μη ενασχόλησης με τα κοινά που καταβάθως μέσα απο αυτά πηγάζει μια ανασφάλεια και ένας φόβος ανάληψης ευθυνών.
Αυτός που είναι εναντίον της πολιτικής είναι -είτε το ξέρει είτε όχι-υπέρ της πολιτικής που του επιβάλλεται.Όλα αυτά λοιπόν έχουν γίνει το απολιτίκ συρματόπλεγμα που οριοθέτησε την πολιτική που οι νέοι συχαίνονται.
Ακόμα και εκεί που υπάρχει πολιτική σε συλλογικό επίπεδο (π.χ φοιτητικές συνελεύσεις)η διαδικασία περιορίζεται στα της σχολής μας θέματα λες και το ΤΕΙ ή πανεπιστήμιο είναι μια γυάλα και δεν συνδέεται με την κοινωνία.Λές και η μείωση μισθού στους γονείς σου δεν θα επηρεάσει έμμεσα την φοίτηση σου στο πανεπιστήμιο.Είναι γεγονός ότι οι συντριπτικές απόψεις ανατράφηκαν στην αγκαλιά της αποχής.Με εκείνον τον πατέρα ή μάνα με την χαρακτηριστική κίνηση του δαχτύλου στο στόμα που πρόσταζε σιωπή και έναν δάσκαλο που φοβόταν τα χειρότερα που μπορεί να έρθουν.Για μένα λοιπόν το να μην έχεις πολιτική άποψη ή να μην παίρνεις θέση σε θέματα της επικαιρότητας που σε αφορούν έχεις ήδη διαλέξει ξεκάθαρα πλευρά.Γιατί άν με ρωτάς τί είναι χειρότερο απο τον νέο που ανεμίζει το πλαστικό σημαιάκι σε προεκλογική συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ θα σου πώ αυτός ο νέος που δεν ασχολείται με την πολιτική.
Υ.Γ. Σαν τελευταία φράση θέλω να παραθέσω ένα απόφθεγμα του Γκάντι και ο καθένας μας ας βγάλει τα συμπεράσματα του << Ένα γραμμάριο πράξης αξίζει ίσα με έναν τόνο θεωρία >>
Καλώς ή κακώς αυτή είναι η αντιμετώπιση απο την πλειοψηφία της νεολαίας όταν μιλάς για πολιτική.Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο που δεν γνωρίζω έχουν την τάση όταν ακούνε για πολιτική να δυσανασχετούν λες και η πολιτική είναι κάτι έξω απo την καθημερινότητα τους.Πολιτική όμως δεν σημαίνει μόνο ΝΔ,ΠΑΣΟΚ κτλπ. Πολιτική είναι η τιμή του γάλακτος,Πολιτική είναι η μείωση στον μισθό σου,πολιτική θεωρείται η στάση που σε αντιμετωπίζει κάποιος και γενικότερα πολιτική είναι κάθε τι που επηρεάζει την ζωή σου σε καθημερινή βάση.
Ακόμα δεν υπάρχει άποψη που δεν είναι πολιτική. Ακόμη και αυτή που λέει πως η πολιτική είναι μια κακή υπόθεση, είναι μια βαθιά πολιτική άποψη που βολεύει όσους θέλουν με την πολιτική τους να ορίσουν τα πράγματα.
Το 2015 λοιπόν βρίσκει μια νεολαία στην πλειοψηφία της απαθή,αδιάφορη για το τι γίνεται τριγύρω της,γαντζωμένη από το απολιτίκ lifestyle,μια νεολαία έρμαιο του καταναλωτισμού,της ναρκοκουλτούρας και της μη ενασχόλησης με τα κοινά που καταβάθως μέσα απο αυτά πηγάζει μια ανασφάλεια και ένας φόβος ανάληψης ευθυνών.
Αυτός που είναι εναντίον της πολιτικής είναι -είτε το ξέρει είτε όχι-υπέρ της πολιτικής που του επιβάλλεται.Όλα αυτά λοιπόν έχουν γίνει το απολιτίκ συρματόπλεγμα που οριοθέτησε την πολιτική που οι νέοι συχαίνονται.
Ακόμα και εκεί που υπάρχει πολιτική σε συλλογικό επίπεδο (π.χ φοιτητικές συνελεύσεις)η διαδικασία περιορίζεται στα της σχολής μας θέματα λες και το ΤΕΙ ή πανεπιστήμιο είναι μια γυάλα και δεν συνδέεται με την κοινωνία.Λές και η μείωση μισθού στους γονείς σου δεν θα επηρεάσει έμμεσα την φοίτηση σου στο πανεπιστήμιο.Είναι γεγονός ότι οι συντριπτικές απόψεις ανατράφηκαν στην αγκαλιά της αποχής.Με εκείνον τον πατέρα ή μάνα με την χαρακτηριστική κίνηση του δαχτύλου στο στόμα που πρόσταζε σιωπή και έναν δάσκαλο που φοβόταν τα χειρότερα που μπορεί να έρθουν.Για μένα λοιπόν το να μην έχεις πολιτική άποψη ή να μην παίρνεις θέση σε θέματα της επικαιρότητας που σε αφορούν έχεις ήδη διαλέξει ξεκάθαρα πλευρά.Γιατί άν με ρωτάς τί είναι χειρότερο απο τον νέο που ανεμίζει το πλαστικό σημαιάκι σε προεκλογική συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ θα σου πώ αυτός ο νέος που δεν ασχολείται με την πολιτική.
Υ.Γ. Σαν τελευταία φράση θέλω να παραθέσω ένα απόφθεγμα του Γκάντι και ο καθένας μας ας βγάλει τα συμπεράσματα του << Ένα γραμμάριο πράξης αξίζει ίσα με έναν τόνο θεωρία >>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου