Και σε αυτές τις εκλογές τα πρόβατα διαλέγουν τον τσοπάνη

Tου Γιώργου Σταύρου

''Τα πρόβατα φοβούνται τον λύκο , αλλά στο τέλος ο τσοπάνης τα πηγαίνει στη σφαγή''

Με αφορμή τις προσεχείς εκλογές , γράφω αυτό το κείμενο , γιατί αν υπάρχει κάτι θετικό πλέον στις εκλογές αυτό είναι η πολιτική ζύμωση και οι συζητήσεις που ίσως γίνονται προεκλογικά και επίσης η απόδειξη οτι μέσα απο αυτή τη διαδικασία δεν βλέπουμε αλλαγές οπότε μπαίνει η αμφισβήτηση και η σκέψη για άλλους τρόπους δράσης.
Σίγουρα αν με τις εκλογές μπορούσε να αλλάξει ο κόσμος θα τις είχαν κηρύξει παράνομες.Είναι μια απο τις ''εφεδρείες'' του συστήματος για να σου δώσει την εντύπωση οτι εσύ επιλέγεις και αποφασίζεις.Στην ουσία όμως δεν αποφασίζεις για τη ζωή σου απλά διαλέγεις ποιον προτιμάς για να αποφασίσει εκείνος για τη ζωή σου.
Είναι σαν να έχουμε μια χούντα στην οποία σου δίνουν τη πολυτέλεια να επιλέξεις τον δικτάτορα.Και αυτό όχι γιατί όλοι οι πολιτικοί είναι κακοί αλλά για τον απλό λόγο οτι με όποια κυβέρνηση και αν επιλέξουμε δεν αλλάζει το οτι βρισκόμαστε εντός ενος καπιταλιστικού συστήματος.

Μέσα απο τα ίδια τα εργαλεία του κράτους και απο νόμιμες και τυπικές διαδικασίες δεν γίνονται επαναστάσεις,ούτε αλλαγές.Όποια σοβαρή κατάκτηση στην ιστορία των λαών έχει επιτευχθεί απο διεκδικήσεις με θυσίες αγωνιστών στο δρόμο και όχι με την ανώδυνη διαδικασία της ψήφου.
Πιστεύω λοιπον πως ο μονος δρόμος προς την αλλαγή είναι η οργάνωση όλων των πολιτών και η συσπείρωση , η συμμετοχή σε σωματεία,οργανώσεις,συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα .Ο διαρκής αγώνας στο δρόμο,στους χώρους εργασίας, στα σχολεία,στα πανεπιστήμια.Με γενικές απεργίες διαρκείας,με διαδηλώσεις,με καταλήψεις,με γενική ανυπακοή,άρνηση πληρωμών,απαλλοτριώσεις και με την προσπάθεια να αποκτήσουν όλοι οι εργαζόμενοι ταξική συνείδηση και να παλέψουν για οτι τους ανήκει.
Μέχρι την κοινωνική και ταξική επανάσταση όπου οι καταπιεσμένοι θα επιβάλλουμε το δίκιο μας και θα απελευθερωθουμε,που θα αρπαξουμε τα όπλα μας ενάντια στον εχθρό και θα εξεγερθούμε.
Μέχρι να καταληφθούν όλα τα μέσα παραγωγής που ανήκουν στο λαό , που θα απαλλοτριωθεί και θα κοινωνικοποιηθεί και το τελευταίο εργοστάσιο,μέχρι την μέρα που η ιδιοκτησία τους θα είναι παρελθόν και η εκμετάλλευση θα σταματήσει.
Μέχρι να μην υπάρχουν τάξεις,αφεντικά και δούλοι , φτωχοί και πλούσιοι.
Μεχρι να οικοδομήσουμε μια κοινωνία ελευθερη , εναν κόσμο ισότητας και αλληλεγγύης,χωρίς ρατσισμό , χωρίς καταπίεση.
Μέχρι τη μέρα που θα χτίζουμε σπίτια που μας ανήκουν,θα ζυμώνουμε το ψωμί που θα τρώμε και θα απολαμβάνουμε τους καρπούς αυτών που παράγουμε,χωρίς να παράγουμε υπεραξία για τα αφεντικά μας.
Γιατί σημερα χτίζουμε τα δικά τους σπίτια και μένουμε σε παράγκες,ζυμώνουμε το δικό τους ψωμί και τρώμε ψίχουλα και παράγουμε υλικά που δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουμε.
Με αλληλεγγύη , συντροφικότητα και με πολλές θυσίες και κόπο κατακτιέται η ελευθερία.Κανένας εξουσιαστής δεν θα στη χαρίσει απλόχερα.Πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και όχι να περιμένουμε απο σωτήρες.

Σκλάβος είναι αυτος που περιμένει να έρθει κάποιος άλλος να τον ελευθερώσει.


Έτσι για εμάς η μόνη αξιοπρεπής στάση είναι η συνειδητή αποχή απο τις κάλπες .

''Γιατί το ζήτημα δεν είναι ποιος και πώς θα μας εκμεταλλευτεί, αλλά ότι θα το κάνει. Γιατί τα αφεντικά ποτέ στην ιστορία δεν υπερασπίστηκαν τα δικά μας συμφέροντα, αλλά τα δικά τους και της τάξης τους.Δεν μπορούμε να τρέφουμε αυταπάτες για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον βασισμένο στα συμφέροντα των αφεντικών, είτε δεξιών, είτε αριστερών. Γιατί όταν αυτοί μιλάνε για ανάπτυξη, εννοούν αυτή των εταιριών και των εσόδων τους. Όταν μιλάνε για εθνικό συμφέρον το ίδιο εννοούν. Γιατί  και με ευρώ και με δραχμή, και με δεξιά και με αριστερά, οι δικές μας τσέπες άδειες θα είναι. Οι δικές μας ζωές ακόμα θα βρίσκονται στη δεξαμενή της εκμετάλλευσης. Γι” αυτό, τα μόνα διλήμματα που μπαίνουν σε εμάς είναι: ή εμείς ή αυτοί, ή η επιβίωσή μας ή η ευημερία τους. «Όλοι μαζί» δεν μπορούμε. Γιατί ουτοπικό (ή μη πραγματικό) γίνεται κάτι που το παρατάμε στα χέρια των άλλων, αντί να το επιδιώκουμε εμείς με τα δικά μας μέσα.''  Απο αναρχικό αντι-εκλογικό κείμενο

 

Πρέπει να έχουμε υπόψη μας πως ενα αριστερό πραγματικά αριστερό κόμμα ή κομμουνιστικό δεν κυνηγάει την διακυβέρνηση μέσα σε ένα αστικό κοινοβούλιο αλλα μέσω της υποψηφιότητας σε αυτό σαν κύριο σκοπό έχει την προπαγάνδιση αντικαπιταλιστικών και ριζοσπαστικών ιδεών ώστε τα ιδανικά του να φτάσουν σε κάθε γωνιά της χώρας και σε κάθε πολίτη.Στο σύστημα αυτό για την ίδια την ανατροπή του καθώς ένα κόμμα αν θέλει να λέγεται αριστερό ή κομουνιστικό δεν θα αποκοπεί ποτέ απο την άποψη και δεν θα πάψει να προπαγανδίζει την βίαιη ανατροπή αυτού του σάπιου υπάρχοντος συστήματος προς ώφελος του λαού(επανάσταση), καθώς δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.Όσοι προπαγανδίζουν το αντίθετο είναι απλά οπορτουνιστές και δεν έχουν καμία σχέση με την αριστερά.

Γιατί Σ' έναν καπιταλιστή δεν πρέπει ποτέ να λες:

 <<αχ, σας παρακαλώ, θα μπορούσατε λιγάκι να μου κάνετε λίγο χώρο ν' αναπνεύσω κι εγώ; θα μπορούσατε να είστε λίγο πιο καλός, με λίγη περισσότερη κατανόηση; Ας συμφωνήσουμε...»

Όχι. Ο μόνος τρόπος για να μιλήσεις μαζί τους είναι να τους στριμώξεις στον καμπινέ, να τους χώσεις το κεφάλι μέσα στη λεκάνη και να τραβήξεις το καζανάκι. 

Ντάριο Φο

Αποχή συνειδητή όμως!
Το "δεν ψηφίζω αλλά συνειδητοποιημένα, επειδή πιστεύω πως η αλλαγή θα έρθει μόνο απο τα κάτω απο εμάς τους ίδιους με αγώνες και επειδή διαφωνώ με την εξουσία και την ανάθεση ευθύνης" έχει ΜΕΓΑΛΗ διαφορά απο το απολίτικο "δεν ψηφίζω γιατί δεν με νοιάζει ,γιατί δηθεν ολοι είναι ίδιοι και δεν καταφερνω τίποτα και κάθομαι στον καναπέ"!
Αν απέχεις αλλά κάνεις κάτι ανώτερο να σε παραδεχτώ αλλά αν συνεχίσεις να σαι ένας κουραμπιές νοικοκυραίος καλύτερα να πας να ψηφίσεις αριστερα (αριστερα ,οχι Τσίπρα) τουλαχιστον να μη μας παρουν φαλάγγι οι φασίστες!


η αποχή απο τις εκλογές χωρίς συνείδηση και αγώνα δεν είναι λύση όπως και μια ψήφος στην οποία θα επαναπαυτούμε αναθέτωντας την ευθύνη σε άλλους.Η λύση είναι να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας





Σίγουρα όμως η εκλογική μάχη , δείχνει κάποια πράγματα όσο ασήμαντη κι αν είναι.
Αν πάρουμε ως δεδομένα τα υπόλοιπα κάποιος μπορεί να θεωρήσει και αυτό μια μικρή αναμέτρηση.Εγώ ίσως όχι αλλά επειδή αν το δούμε με ρεαλισμό , πολλoι θα πάνε να ψηφίσουν ας πω τη γνώμη μου και πιο συγκεκριμένα.
Δεν πρόκειται να πω τι να ψηφίσεις,σίγουρα ξέρω όμως τι ΔΕΝ πρεπει να ψηφίσει κανένας: 
-Σίγουρα δεν πρέπει να πάρει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ψήφο η Νεα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.Είναι αυτοί που μας έφεραν ως εδώ τόσα χρόνια ,χιλιοδοκιμασμενοι και ξεπερασμένοι!ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ αυτοι και δε γυρνάμε πίσω στα χειρότερα.
-Σίγουρα δεν πρέπει να πάρει ουτε μια ψήφο η Χρυσή Αυγή.Γιατί ο παππούς μου τους ναζί δεν τους ψήφιζε,τους πυροβολούσε!
Είναι φασίστες και δεν υπάρχει πλεον μάσκα και δεν ξεχνάμε την άνανδρη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
-Δεν πρέπει να πάρει ούτε μια ψήφο το Ποταμι.Είναι απο-κομμα του Μεγαλοεργολάβου Μπομπολα που με τον Θεοδωρακη τσιράκι προσπαθεί να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των μεγαλοεπειχηρηματιων ενάντια στα συμφεροντα των εργαζομένων και των απλών πολιτών.Είναι ενα καπιταλιστικό  κομμα δίχως αποψη και ιδεολογία που υπάρχει εκει μονο για πολύ ύποπτα πράγματα.
-Δεν νομίζω πως χρειάζεται δεύτερη ευκαιρία για τον Συριζα γιατί μας απέδειξε και εκείνος τι μέρος του λόγου είναι.Αντι να σκίσει ,υπέγραψε μνημόνια και λειτούργησε απλά ως εφεδρεία και αναχωμα του συστήματος,ως βαλβίδα αποσιμπίεσης.Τώρα που τα είδες όλα ξέρεις οτι εντος ΕΕ δεν γίνονται αυτα που υποσχόταν ο Τσίπρας.
Τι απομένει?
ΚΚΕ, ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ , ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΕΕΚ , ΚΚΕ (μ-λ)(Μ-Λ) ΚΚΕ  κτλ
Αξιοπρεπείς οργανώσεις με σταθερές απόψεις και εμφανή παρουσία στο δρόμο, σίγουρα έχουν να δώσουν αλλα αμφιβάλλω αν αυτό είναι ψηφίζοντας τους..Σίγουρα και οι ίδιοι προτιμούν το να οργανωθείς μαζι τους και να συμμετέχεις στις δράσεις τους παρά απλά να τους ψηφίσεις.
Απο τα παραπάνω μεγαλύτερο ποσοστό έχει η Λαικη Ενότητα του Λαφαζάνη και το ΚΚΕ ,
και απο τα εξωκοινοβουλευτικά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ που οριακά παλεύει να μπει στη βουλή.
Εν τέλη αν έχεις σκοπό να ψηφίσεις κάνε μια αξιοπρεπή επιλογή ΑΛΛΑ μην μείνεις εκεί..
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΘΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!


Γιώργος Σταύρου
08/09/2015
Αντίλογος
stonantilogo.blogspot.gr
#Ekloges