Έφτυσε πάνω της και τη σκούπισε στη ποδιά της. Αφού την καθάρισε, μου έδεσε τα μάτια με ένα μαντήλι για να μη βλέπω.
Το επόμενο πράγμα που ένοιωσα ήταν να κόβουν τη σάρκα μου. Άκουσα τον πνιχτό ήχο της λεπίδας που πριόνιζε πέρα-δώθε το δέρμα μου.
Τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν και να τραντάζομαι ανεξέλεγκτα. Προσευχήθηκα να τελειώσει γρήγορα.
Κι έτσι έγινε, γιατί λιποθύμησα...».
Είναι η ανατριχιαστική περιγραφή της διαδικασίας κλειτοριδεκτομής, του ακρωτηριασμού δηλαδή των γεννητικών οργάνων της Γουόρις Ντίρι, στο βιβλίο της «Λουλούδι της ερήμου».
Παρά τις προσπάθειες από οργανισμούς, φορείς και οργανώσεις, το απαράδεκτο αυτό έθιμο το οποίο δεν καταγράφεται στο Κοράνι αλλά είναι μια αρχαιότερη πρακτική, συνεχίζει να λαμβάνει χώρα καθημερινά μέχρι και σήμερα.
Το αποτέλεσμα είναι οι γυναίκες -αν και πρέπει να τονιστεί πως δεν πρόκειται καν για γυναίκες, αλλά για παιδιά- να κινδυνεύουν, να πεθαίνουν, όπως πολύ συχνά συμβαίνει, από αιμορραγία ή μολύνσεις κατά τη διάρκεια της κλειτοριδεκτομής ή αργότερα στη ζωή τους ή πάνω στη γέννα.
Επιπλέον, εκτός του ότι βιάζονται ψυχολογικά κατά τη διάρκεια του ειδεχθούς εις βάρος τους εγκλήματος σε τρυφερή ηλικία, βιάζονται κατ’ εξακολούθηση όλη την υπόλοιπη ζωή τους, καθώς δεν είναι σε θέση να βιώσουν τη σεξουαλικότητα και τον οργασμό.
Δεν κατηγορώ τους άντρες των αφρικανικών χωρών που αντιμετωπίζουν τις γυναίκες σαν αντικείμενα και επιτρέπουν τη διαιώνιση αυτού του εγκλήματος.
Δεν κατηγορώ τις γυναίκες που συναινούν σε όλο αυτό, ενώ ξέρουν από προσωπική πείρα πόσο επίπονη και λανθασμένη είναι η αντίληψη πως όποια δεν υποστεί κλειτοριδεκτομή είναι καταραμένη, δεν μπορεί να κάνει παιδιά και να βρει άντρα.
Όχι, δεν κατηγορώ γενικά και αόριστα τον κόσμο.
Κατηγορώ τους πατεράδες που αφήνουν τις κόρες τους στο έλεος της αιμορραγίας με κίνδυνο να χάσουν τη ζωή τους, στο όνομα της τιμής.
Μιας τιμής που βάζουν πάνω από την ανθρώπινη ζωή.
Κατηγορώ τις μανάδες που αφήνουν τα σπλάχνα τους τραυματισμένα ψυχολογικά και σωματικά και τους στερούν το αυτονόητο, να ζήσουν ως πραγματικές γυναίκες, όχι ως υπολείμματα των εαυτών τους.
Κατηγορώ τους αδερφούς και τις αδερφές που δεν αντιδρούν μπροστά στην κατάφορη αδικία απέναντι σε αγνά πλάσματα, που δεν έχουν το δικαίωμα της επιλογής.
Κατηγορώ τους συζύγους που προτιμούν να κάνουν σεξ για έναν, που δεν θέλουν να μοιραστούν τη χαρά της ένωσης με τη σύντροφο.
Τα στατιστικά στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας αναφέρουν ότι καθημερινά έξι χιλιάδες νεαρά κορίτσια υφίστανται αυτόν τον ακρωτηριασμό των εξωτερικών γεννητικών τους οργάνων, δηλαδή περίπου δυο εκατομμύρια το χρόνο.
Πόσα από αυτά επιζούν της διαδικασίας, είναι άγνωστο.
Υπάρχει ελπίδα;
Η βρετανική εφημερίδα The Guardian δημοσίευσε την προηγούμενη εβδομάδα ένα βίντεο που αποτελεί μέρος της καμπάνιας κατά της κλειτοριδεκτομής, της παραβίασης δηλαδή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών, που υπόκεινται σε αυτή, και υποστηρίζει ενεργά τον αγώνα για ενημέρωση όλων ως προς τις σοβαρές επιπτώσεις της διαδικασίας, με σκοπό να αφυπνίσει όσο περισσότερο κόσμο γίνεται.
Ας ελπίσουμε ότι ο καιρός των υποσχέσεων έχει παρέλθει και έχουμε επιτέλους μπει στην τροχιά της εξάλειψης του απαράδεκτου αυτού εθίμου, που προσφέρει τόσο πόνο, υποβιβασμό, ψυχολογικό - σωματικό βιασμό, και απαξίωση της γυναίκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου