Για τους ''Αλέξηδες'' και τους μη ''Αλέξηδες''

Του Γιώργου Σταύρου

Με αυτό το κείμενο θέλω να μιλήσω για ένα θέμα που ακούω τριγύρω μου συνεχώς απο άτομα με ''απορίες'' τα οποία βέβαια δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με κινηματικές διαδικασίες,πολιτικά, και δεν έχουν ταξική συνείδηση και γι αυτό το λόγο έχουν τις εξής απορίες που πηγάζουν απο ημιμάθεια.
Όλα αυτά συνοψίζονται σε αυτες τις λιγάκι εκνευριστικές ερωτήσεις :

-''Γιατί κάνετε πορείες για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, που δολοφονήθηκε απο σφαίρα αστυνομικού στα Εξάρχεια , και δεν κάνετε πορεία για τον Γιαννάκη που τον σκότωσε ο πατέρας του, τον Ηλία που που τον σκότωσε ένας φίλος του ή τον αστυνομικό που σκοτώθηκε εν ώρα υπηρεσίας? ''

-''Με τις πορείες τι θα καταλάβετε , θα γυρίσει πίσω το παιδί? ''

-'' Σίγουρα θα έκανε κάτι,θα τους πείραξε, δεν ήταν άγιο παιδί'' και άλλα τέτοια.



Καταρχήν ,
Καμία ζωή δεν αξίζει περισσότερο απο τη ζωή κάποιου άλλου,όμως,
οι πορείες δεν είναι ούτε μνημόσυνα,ούτε κηδείες , ούτε γιορτές ,ούτε εκδηλώσεις!
Η πορεία είναι αντίσταση,αγώνας,ξεσηκωμός που οδηγεί στην εξέγερση του λαού ενάντια στον εχθρό του.
Δεν γίνεται για κάθε ένα θέμα το οποίο θεωρεί ο καθένας μας σημαντικό. Η πορεία ΕΧΕΙ σκοπό, ΕΧΕΙ λόγο.
Κάθε διαδήλωση σαν αυτή έχει αν μη τι άλλο , ταξικά χαρακτηριστικά, πολιτικά χαρακτηριστικά , εξεγερτικά , ανατρεπτικά και αλληλέγγυα σε κάποιον ενάντια στο σύστημα.

Το γεγονός οτι ο 16χρονος Αλέξης,που ήταν μαθητής, δολοφονήθηκε απο εναν προστάτη του συστήματος και σκυλί του κράτους,απο έναν μπάτσο , στα Εξάρχεια του δίνει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά.
Επίσης όμως ο Αλέξης δεν είναι αυτοσκοπός, δεν  είναι ένα μεμονομένο γεγονός αυτό για το οποίο αντιδράμε. Είναι το αποτέλεσμα της κατάχρησης εξουσίας που συστηματικά γίνεται απο τα ''όργανα
 της τάξης'', τις πολλές δολοφονίες που καταγράφηκαν ως εξοστρακισμοί, την τακτική που γενικότερα ακολουθουν ακόμα και σε άτομα που απο τυχη ζουν, τους βασανισμούς μέσα κι έξω απο τις φυλακές, τους ξυλοδαρμούς απο τα ΜΑΤ σε συνταξιούχους και διαδηλωτές,τους τραμπουκισμούς στις γειτονιές μας και ολα αυτά εν γνώση και με την ανοχη του κράτους.
Όλα αυτά ειναι η τακτική ''χτυπάμε έναν για να τρομάξουμε εκατό΄'
Το κράτος έχει τους προστάτες του,ώστε να καμψει το μένος τον αγωνιστών , να σπείρει το φόβο ''οτι καποια σφαιρα απο εξοστρακισμό θα σε πετυχει'' ωστε να μην σηκωνεις κεφαλι στα μέτρα και στα δεινά που ερχονται.
Εχει ποτίσει τους μπάτσους με μίσος εναντίων όλων και ειδικα για εκείνους που συχναζουν σε μέρη όπως τα Εξάρχεια (που ανέκαθεν ήταν σήμα κατατεθεν των εξεγερσεων), για να μπορουν να φέρονται έτσι χωρίς τύψεις.

Δεν ξέρω επίσης τι λέτε εσεις αλλά για μένα ΔΕΝ υπαρχει δικαιολογια οταν ενας αστυνομικός , ενηλικας , εμπειρος, δολοφονει εναν 16χρονο οτι και αν υποτίθεται πως εκανε..Δεν ειναι κινδυνος ενα παιδάκι και οτι και να κανε , καλα εκανε, δεν υπαρχει δικαιολογια για τη δολοφονια.Οσοι λενε δεν ηταν Αγιος , να βλεπαμε αν ηταν το παιδι τους τι θα καναν.
Έτσι λοιπον όλο αυτό αποκτά πολιτικά χαρακτηριστικά , καθώς η εξέγερση του ΄08 , που θα μείνει στην ιστορία,ανάγκασε κόσμο να δει την πραγματικότητα, να παλέψει για τα δικαιώματα του και να μάθει να φέρεται αλληλέγγυα σε αλλους  σε αυτον τον κοινο αγώνα.

Δεν είναι αυτοσκοπός ο Αλέξης.Στο όνομα του παρολίγον να γίνουν κοσμοϊστορικά γεγονότα τα οποία θα μπορούσαν να αλλάξουν την πορεία της κοινωνίας.Και όχι πως δεν άλλαξε τίποτα.
Μπορεί ''το παιδί να μην γυρισε πίσω ,κι ουτε θα γυρίσει'', αλλά ο Αλέξης ζει πίσω απο τα οδοφράγματα,ζει μέσα απο τους αγώνες μας και θα ήταν χαρούμενος αν ήξερε πως τόσος κόσμος ξεσηκώνεται.Αν ζούσε θα ήταν μαζί μας σε κάθε πορεία.Έτσι τιμάμε εμείς τα αδέρφια μας, δεν ξεχνάμε και δε συγχωρούμε.Για εμάς είναι αθάνατος.
Kαι με την αντίσταση μας προσπαθούμε να μην υπάρξει άλλος άδικος θάνατος μελλοντικά.Γιατί αν περνούσε στο ''ντούκου'' θα το καναν ακόμα πιο εύκολα.

Αυτό που καταφέραμε ως κίνημα όμως, εφοσον το παιδι πίσω δε γυρίζει, είναι η εξέλιξη και αναβάθμιση του ίδιου του κινήματος.Απο το 2008 τα δεδομενα ειναι εντελως διαφορετικα.
Καταλήψεις και ελεύθεροι χώροι ξεπηδούν παντού, εκατοντάδες νέες συλλογικότητες και οργανώσεις.περισσότερες δράσεις, άλλα δεδομένα στις συγκρούσεις με τα ΜΑΤ ,πιο δυνατές πιο οργανωμένες,περισσότερος κόσμος ασχολήθηκε με τα κινηματικά με αφορμη το 2008, και το κυριότερο αποκτήσαμε μια τεράστια πλεον εμπειρία πανω σε αυτό και την επόμενη φορα θα είμαστε σίγουρα πιο συνειδητοποιημένοι ωστε μια εξεγερση να εξελιχθεί σε πραγματικη επανασταση.

Σίγουρα υπήρξαν λαθη,αλλά τέλειοι δεν είμαστε.Εξελισσόμαστε όμως.Και επίσης τι σημασία έχουν τα μικρά αυτά λάθη μποστά σε μια ανθρώπινη ζωη.

Πολλά προβοκατορικα γεγονότα , έσπευσαν να σπηλωσουν την εξεγερση , αλλά δεν θέλω να μείνω σε αυτά.Εξ άλλου όποιος εκείνες τις μέρες αντί να είναι στο δρόμο και να το ζει και να το βλεπει, καθόταν σπίτι και ακουγε το παραλήρημα παραπληροφόρησης , είναι άξιος της μοίρας του.

Τα ΜΜΕ πάντα παίζουν τον ρόλο τους.
ΜΠΑΤΣΟΙ - ΤV - NEONAZI όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί, που λέει και το γνωστό σύνθημα.

Κλείνοντας λοιπον,οι διαδηλωσεις για τον Αλέξη και τον κάθε Αλεξη γίνονται γι αυτό , και για άλλους δεν γίνονται,
ΟΧΙ γιατί η ζωη καποιου αξίζει περισσότερο απο καποιου άλλου!

Συγνώμη που σας χαλάμε τη γιορτή, και τις βιτρίνες με τα Χριστουγεννιάτικα όμως για εμάς οι ανθρώπινες ζωές είναι σημαντικότερες.

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΣΤΙΣ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΑΥΡΟ ΔΕΚΕΜΒΡΗ..
ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ

Γιώργος Σταύρου

Αντίλογος

05/12/2015